'İnsanlar zaten gereksiz,' diye bağırdı bir ses. 'Dünyayı, artık kendileri gibilere yer kalmayacak bir hale yine kendileri getirdiler.'
Son günlerde en etkilendiğim kitapla geldim bugün.
Alıntı yaptığım bu kitabın adı MOMO. Alman yazar Michael Ende'e ait. Çocuk kitabı olduğunu da söylemeden geçmeyeyim.
"Hikayelerimi içimdeki çocuk ve hepimiz için anlatıyorum" diyor Ende. Ve 8 ila 80 yaş arasındaki çocuklara ithaf ettiğini söylüyor hikayelerini.
Fakat zaten hayatta bize ders veren şeylerin ucunun hep çocuklara dokunduğunu fark ettiniz mi? Çocukların ağzından çıkan bir cümlenin, kafalarından uydurup oynadıkları o oyunların, hayata baktıkları açının bizi düşündürmesiyle başlamıyor mu öykülerimiz, kitaplarımız? Ve aslında hepimizin bize ders verecek bu hikayelere ihtiyacı yok mu?
İşte bu kitap bunu öyle güzel başarmış ki. Sizi ele geçirmek için bir çocuk oyununun içine bile sokuyor sizi, denizin ortasında kalakalıyorsunuz! Kaptan oluyorsunuz, canavarı yok etmek için savaşan o kızlardan biri oluyorsunuz, profesör oluyorsunuz! Tamamen çocuk ruhunuzla baş başa kalıp, düşünüyorsunuz. Hem de çocuklar gibi düşünüyorsunuz: Ön yargısız, korkusuz.
.
.
.
'Oysa zaman yaşamın kendisiydi. Ve yaşamın yeri yürekti. İnsanlar zamandan tasarruf ettikçe zaman azalıyordu.'
.
.
.
Kendimiz için, mutluluk için uğraşırken ve bunu zamandan tasarruf etmeye çalışarak yaparken aslında zamanı hissedemeyişimizi içimizdeki çocuğa dokunarak anlatmış Ende.
Ve yazarın o kadar huzur veren satırları var ki, kitabı elimden bırakasım gelmiyor. Sanki sayfaları çevirdiğim süre boyunca kafamın içinde huzur dolu melodiler çalıyor.
Yazarın Momo karakteriyle bize duyurmak istediği asıl şey, iç sesimiz aslında.
Kitabın kapağını kapattıktan sonra gözümü kapatıyorum ve kendimi o küçük kızın yanında sessizce otururken buluyorum. Onun ağzından tek kelime çıkmasa da ben ona bir teşekkür borçlu hissediyorum. Çünkü Momo iyi bir dinleyici.
Ve
'çok az kimse gerçekten iyi bir dinleyicidir.'
İyi bir dinleyicinin ise bundan çok daha güçlü bir gücü vardır. İşte bu gücü benim Momo'ya teşekkür etme sebebim.
❤
Okuyun, okutun.
Bu güzel kitaba, böyle güzel bir şarkı yakışır diyerek bir de şarkı bıraktım size.
Bol hisli günler dilerim..
❤
Son günlerde en etkilendiğim kitapla geldim bugün.
Alıntı yaptığım bu kitabın adı MOMO. Alman yazar Michael Ende'e ait. Çocuk kitabı olduğunu da söylemeden geçmeyeyim.
"Hikayelerimi içimdeki çocuk ve hepimiz için anlatıyorum" diyor Ende. Ve 8 ila 80 yaş arasındaki çocuklara ithaf ettiğini söylüyor hikayelerini.
Fakat zaten hayatta bize ders veren şeylerin ucunun hep çocuklara dokunduğunu fark ettiniz mi? Çocukların ağzından çıkan bir cümlenin, kafalarından uydurup oynadıkları o oyunların, hayata baktıkları açının bizi düşündürmesiyle başlamıyor mu öykülerimiz, kitaplarımız? Ve aslında hepimizin bize ders verecek bu hikayelere ihtiyacı yok mu?
İşte bu kitap bunu öyle güzel başarmış ki. Sizi ele geçirmek için bir çocuk oyununun içine bile sokuyor sizi, denizin ortasında kalakalıyorsunuz! Kaptan oluyorsunuz, canavarı yok etmek için savaşan o kızlardan biri oluyorsunuz, profesör oluyorsunuz! Tamamen çocuk ruhunuzla baş başa kalıp, düşünüyorsunuz. Hem de çocuklar gibi düşünüyorsunuz: Ön yargısız, korkusuz.
.
.
.
'Oysa zaman yaşamın kendisiydi. Ve yaşamın yeri yürekti. İnsanlar zamandan tasarruf ettikçe zaman azalıyordu.'
.
.
.
Kendimiz için, mutluluk için uğraşırken ve bunu zamandan tasarruf etmeye çalışarak yaparken aslında zamanı hissedemeyişimizi içimizdeki çocuğa dokunarak anlatmış Ende.
Ve yazarın o kadar huzur veren satırları var ki, kitabı elimden bırakasım gelmiyor. Sanki sayfaları çevirdiğim süre boyunca kafamın içinde huzur dolu melodiler çalıyor.
Yazarın Momo karakteriyle bize duyurmak istediği asıl şey, iç sesimiz aslında.
Kitabın kapağını kapattıktan sonra gözümü kapatıyorum ve kendimi o küçük kızın yanında sessizce otururken buluyorum. Onun ağzından tek kelime çıkmasa da ben ona bir teşekkür borçlu hissediyorum. Çünkü Momo iyi bir dinleyici.
Ve
'çok az kimse gerçekten iyi bir dinleyicidir.'
İyi bir dinleyicinin ise bundan çok daha güçlü bir gücü vardır. İşte bu gücü benim Momo'ya teşekkür etme sebebim.
❤
Okuyun, okutun.
Bu güzel kitaba, böyle güzel bir şarkı yakışır diyerek bir de şarkı bıraktım size.
Bol hisli günler dilerim..
❤
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder